Βάζοντας στόχους!
Είναι πολλοί αυτοί, που αρκετές φορές μέσα στον χρόνο, εκφράζουν την επιθυμία να ήταν λιγότερα κιλά. Τι κάνει όμως κάποιον, που ενώ λέει συχνά ότι θέλει να αδυνατίσει να μην το κάνει τελικά;
Το εύκολο κομμάτι της υπόθεσης είναι να εκφράσει κάποιος το τι θέλει. Τα δύσκολα ξεκινάνε, όταν αρχίζει να σκέφτεται το τι αλλαγές συνεπάγεται αυτό στην καθημερινότητά του. Ειδικά μάλιστα αν είχε εμπειρία με στερητικές δίαιτες, η σκέψη και μόνο μπορεί να τον αποτρέψει.
Αδιαμφισβήτητα για να αλλάξει το βάρος κάποιου, θα πρέπει να αλλάξει και κάποια πράγματα στην καθημερινότητά του που τον «επιβαρύνουν». Αυτές τις συνήθειες που τον έκαναν να πάρει βάρος εξαρχής και τον οδηγούν στο να αυξάνει σταδιακά το βάρος του ή στο να διατηρεί ένα αυξημένο βάρος.
Τα πάντα όμως είναι θέμα πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων. Σε πρώτο επίπεδο λοιπόν, καλό θα ήταν κάποιος να «ζυγίσει» αν τα πλεονεκτήματα που θα έχει αν χάσει βάρος, θεωρεί ότι θα είναι περισσότερα από τα πλεονεκτήματα του να μείνει στο ίδιο βάρος.
Σε δεύτερο επίπεδο, θα πρέπει να σκεφτεί τι αλλαγές θα πρέπει να κάνει. Είναι μία σειρά πραγμάτων που όλοι μας λίγο ή πολύ γνωρίζουμε για το τι θα ήταν καλό να κάνουμε (κάποιες φορές ωστόσο είναι λανθασμένες). Το να ξεκινήσει όμως κάποιος ξαφνικά μία μέρα να πίνει 10 ποτήρια νερό (ενώ έπινε 2 ποτήρια), να κάνει 7 ημέρες την εβδομάδα περπάτημα για 1 ώρα (ενώ δεν κινούνταν καθόλου), να μην τρώει το βράδυ (ενώ το κυρίως του γεύμα ήταν το βράδυ), να μην βγαίνει καθόλου έξω προκειμένου να μην μπαίνει στον πειρασμό να φάει ή να καταναλώσει αλκοόλ (ενώ του άρεσε να βγαίνει με την παρέα του και μπορεί να το έκανε σχεδόν καθημερινά), να μην τρώει καθόλου γλυκά (ενώ του αρέσουν πολύ) και να τρώει ψητό με σαλάτα για κυρίως γεύμα (ενώ οι υπόλοιποι τρώνε κάποιο διαφορετικό και πιο νόστιμο φαγητό), το μόνο που θα καταφέρει είναι αργά ή γρήγορα να το σταματήσει και για άλλη μια φορά να απογοητευτεί και να αισθανθεί ότι δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Δεν είναι δυνατόν, διατροφικές συνήθειες και προτιμήσεις μιας ζωής, να αλλάξουν μέσα σε μία ημέρα. Είναι λογικό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, είναι σημαντικό, να αρχίσει κάποιος βάζοντας κάποιους στόχους. Επειδή το πιο πιθανόν είναι να αισθανθεί ότι δεν ξέρει από που να αρχίσει και που να τελειώσει και να πανικοβληθεί, καλό θα ήταν να ξεκινήσει από αυτό που θεωρεί ότι θα ήταν πιο εύκολο να εφαρμόσει (και όχι από αυτό που θεωρεί ότι θα δει πιο άμεσα διαφορά) και να το βελτιώνει σταδιακά. Αυτή η διαδικασία θα του δώσει αυτοπεποίθηση και κίνητρο για να συνεχίσει βλέποντας ότι στο τέλος της εβδομάδας έμεινε πιστός στον στόχο που είχε βάλει.
Ο κάθε στόχος θα πρέπει να έχει τέσσερα πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά:
Ας κάνουμε ένα παράδειγμα για την άσκηση :
Το να λέει κάποιος ότι θα κινούμαι περισσότερο, δεν είναι συγκεκριμένος στόχος. Συγκεκριμένος είναι το να πει ότι θα πηγαίνω για περπάτημα 2 φορές την εβδομάδα για 30 λεπτά.
Αν ξεκινήσει κάποιος που δεν ασκούνταν καθόλου και που για τις ανάγκες της καθημερινότητάς του κινούνταν ελάχιστα, να κάνει κάθε μέρα από 1 ώρα περπάτημα, είναι ένας στόχος που δεν είναι εφικτός, είναι πιεστικός και δεν μπορεί επομένως να είναι διατηρήσιμος μακροπρόθεσμα (από την στιγμή που δεν είναι δυνατόν κάποιος να περπατάει για 1 ώρα την ημέρα, 365 μέρες τον χρόνο).
Σε πρώτη φάση καλό θα ήταν να ξεκινήσει με το να πει ότι κάθε μέρα θα προσπαθώ να κάνω όλες τις μετακινήσεις μου με τα πόδια (εφόσον αυτό είναι εφικτό) και όχι με το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι.
Εφόσον το καταφέρει αυτό, το να πηγαίνει κάπου που χρειάζεται να πάει, επιλέγοντας μία πιο μακρινή διαδρομή.
Την επόμενη εβδομάδα, παράλληλα με τα παραπάνω, να πηγαίνει το παιδί στο σχολείο και στο φροντιστήριο με τα πόδια.
Την επόμενη εβδομάδα, την ώρα που περιμένει το παιδί να τελειώσει το φροντιστήριο, να κάνει βόλτες με τα πόδια στην αγορά.
Την επόμενη, να κάνει τα παραπάνω και να κάνει και 2 φορές την εβδομάδα επιπλέον περπάτημα για 30 λεπτά.
Την επόμενη, να περπατήσει 2 φορές την εβδομάδα για 45 λεπτά.
Την επόμενη, 2 φορές από 1 ώρα.
Την επόμενη να κάνει τα παραπάνω και να γραφτεί και στους παραδοσιακούς χορούς που του αρέσουν πολύ και πάει και ο φίλος του, κ.ο.κ.
Σταδιακά λοιπόν και χωρίς πίεση θα έχει γίνει μία αλλαγή, όπου θα έχει την δυνατότητα να συνειδητοποιεί που τον ωφελεί κάθε φορά και το γεγονός ότι έχει μείνει πιστός και έχει καταφέρει τον στόχο που έβαζε κάθε εβδομάδα θα του δίνει κίνητρο να θέλει να το συνεχίσει. Και διαπιστώνοντας ότι δεν ήταν τόσο δύσκολο και οδυνηρό όσο φαντάζονταν στην αρχή, θα του δώσει κίνητρο να δοκιμάζει και άλλα πράγματα αλλά και το να ξεκινήσει να βάζει και έναν άλλον στόχο σταδιακά, αφήνοντας για το τέλος τον στόχο που του φαινόταν πιο δύσκολος. Με αυτόν τον τρόπο το πιο πιθανόν είναι να αρχίσει να χάνει βάρος χωρίς να το συνειδητοποιεί και χωρίς να χρειαστεί ποτέ να μπει σε στερητικές διαδικασίες.
Mοσχου Λαμπρινή - Διαιτολόγος Διατροφολόγος
Πηγή: diatrofi.gr
Το εύκολο κομμάτι της υπόθεσης είναι να εκφράσει κάποιος το τι θέλει. Τα δύσκολα ξεκινάνε, όταν αρχίζει να σκέφτεται το τι αλλαγές συνεπάγεται αυτό στην καθημερινότητά του. Ειδικά μάλιστα αν είχε εμπειρία με στερητικές δίαιτες, η σκέψη και μόνο μπορεί να τον αποτρέψει.Αδιαμφισβήτητα για να αλλάξει το βάρος κάποιου, θα πρέπει να αλλάξει και κάποια πράγματα στην καθημερινότητά του που τον «επιβαρύνουν». Αυτές τις συνήθειες που τον έκαναν να πάρει βάρος εξαρχής και τον οδηγούν στο να αυξάνει σταδιακά το βάρος του ή στο να διατηρεί ένα αυξημένο βάρος.
Τα πάντα όμως είναι θέμα πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων. Σε πρώτο επίπεδο λοιπόν, καλό θα ήταν κάποιος να «ζυγίσει» αν τα πλεονεκτήματα που θα έχει αν χάσει βάρος, θεωρεί ότι θα είναι περισσότερα από τα πλεονεκτήματα του να μείνει στο ίδιο βάρος.
Σε δεύτερο επίπεδο, θα πρέπει να σκεφτεί τι αλλαγές θα πρέπει να κάνει. Είναι μία σειρά πραγμάτων που όλοι μας λίγο ή πολύ γνωρίζουμε για το τι θα ήταν καλό να κάνουμε (κάποιες φορές ωστόσο είναι λανθασμένες). Το να ξεκινήσει όμως κάποιος ξαφνικά μία μέρα να πίνει 10 ποτήρια νερό (ενώ έπινε 2 ποτήρια), να κάνει 7 ημέρες την εβδομάδα περπάτημα για 1 ώρα (ενώ δεν κινούνταν καθόλου), να μην τρώει το βράδυ (ενώ το κυρίως του γεύμα ήταν το βράδυ), να μην βγαίνει καθόλου έξω προκειμένου να μην μπαίνει στον πειρασμό να φάει ή να καταναλώσει αλκοόλ (ενώ του άρεσε να βγαίνει με την παρέα του και μπορεί να το έκανε σχεδόν καθημερινά), να μην τρώει καθόλου γλυκά (ενώ του αρέσουν πολύ) και να τρώει ψητό με σαλάτα για κυρίως γεύμα (ενώ οι υπόλοιποι τρώνε κάποιο διαφορετικό και πιο νόστιμο φαγητό), το μόνο που θα καταφέρει είναι αργά ή γρήγορα να το σταματήσει και για άλλη μια φορά να απογοητευτεί και να αισθανθεί ότι δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Δεν είναι δυνατόν, διατροφικές συνήθειες και προτιμήσεις μιας ζωής, να αλλάξουν μέσα σε μία ημέρα. Είναι λογικό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, είναι σημαντικό, να αρχίσει κάποιος βάζοντας κάποιους στόχους. Επειδή το πιο πιθανόν είναι να αισθανθεί ότι δεν ξέρει από που να αρχίσει και που να τελειώσει και να πανικοβληθεί, καλό θα ήταν να ξεκινήσει από αυτό που θεωρεί ότι θα ήταν πιο εύκολο να εφαρμόσει (και όχι από αυτό που θεωρεί ότι θα δει πιο άμεσα διαφορά) και να το βελτιώνει σταδιακά. Αυτή η διαδικασία θα του δώσει αυτοπεποίθηση και κίνητρο για να συνεχίσει βλέποντας ότι στο τέλος της εβδομάδας έμεινε πιστός στον στόχο που είχε βάλει.
Ο κάθε στόχος θα πρέπει να έχει τέσσερα πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά:
- Να είναι συγκεκριμένος
- Να είναι εφικτός,
- Να μην είναι πιεστικός και
- Να μπορεί να είναι διατηρήσιμος μακροπρόθεσμα
Ας κάνουμε ένα παράδειγμα για την άσκηση :
Το να λέει κάποιος ότι θα κινούμαι περισσότερο, δεν είναι συγκεκριμένος στόχος. Συγκεκριμένος είναι το να πει ότι θα πηγαίνω για περπάτημα 2 φορές την εβδομάδα για 30 λεπτά.
Αν ξεκινήσει κάποιος που δεν ασκούνταν καθόλου και που για τις ανάγκες της καθημερινότητάς του κινούνταν ελάχιστα, να κάνει κάθε μέρα από 1 ώρα περπάτημα, είναι ένας στόχος που δεν είναι εφικτός, είναι πιεστικός και δεν μπορεί επομένως να είναι διατηρήσιμος μακροπρόθεσμα (από την στιγμή που δεν είναι δυνατόν κάποιος να περπατάει για 1 ώρα την ημέρα, 365 μέρες τον χρόνο).
Σε πρώτη φάση καλό θα ήταν να ξεκινήσει με το να πει ότι κάθε μέρα θα προσπαθώ να κάνω όλες τις μετακινήσεις μου με τα πόδια (εφόσον αυτό είναι εφικτό) και όχι με το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι.
Εφόσον το καταφέρει αυτό, το να πηγαίνει κάπου που χρειάζεται να πάει, επιλέγοντας μία πιο μακρινή διαδρομή.
Την επόμενη εβδομάδα, παράλληλα με τα παραπάνω, να πηγαίνει το παιδί στο σχολείο και στο φροντιστήριο με τα πόδια.
Την επόμενη εβδομάδα, την ώρα που περιμένει το παιδί να τελειώσει το φροντιστήριο, να κάνει βόλτες με τα πόδια στην αγορά.
Την επόμενη, να κάνει τα παραπάνω και να κάνει και 2 φορές την εβδομάδα επιπλέον περπάτημα για 30 λεπτά.
Την επόμενη, να περπατήσει 2 φορές την εβδομάδα για 45 λεπτά.
Την επόμενη, 2 φορές από 1 ώρα.
Την επόμενη να κάνει τα παραπάνω και να γραφτεί και στους παραδοσιακούς χορούς που του αρέσουν πολύ και πάει και ο φίλος του, κ.ο.κ.
Σταδιακά λοιπόν και χωρίς πίεση θα έχει γίνει μία αλλαγή, όπου θα έχει την δυνατότητα να συνειδητοποιεί που τον ωφελεί κάθε φορά και το γεγονός ότι έχει μείνει πιστός και έχει καταφέρει τον στόχο που έβαζε κάθε εβδομάδα θα του δίνει κίνητρο να θέλει να το συνεχίσει. Και διαπιστώνοντας ότι δεν ήταν τόσο δύσκολο και οδυνηρό όσο φαντάζονταν στην αρχή, θα του δώσει κίνητρο να δοκιμάζει και άλλα πράγματα αλλά και το να ξεκινήσει να βάζει και έναν άλλον στόχο σταδιακά, αφήνοντας για το τέλος τον στόχο που του φαινόταν πιο δύσκολος. Με αυτόν τον τρόπο το πιο πιθανόν είναι να αρχίσει να χάνει βάρος χωρίς να το συνειδητοποιεί και χωρίς να χρειαστεί ποτέ να μπει σε στερητικές διαδικασίες.
Mοσχου Λαμπρινή - Διαιτολόγος Διατροφολόγος
Πηγή: diatrofi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια: