Όταν χάνονται δύο ψυχές τόσο άδικα...

Όταν χάνονται δύο ψυχές τόσο άδικα...

Ο θάνατος δύο ανθρώπων, και ιδιαίτερα νέων, δεν προσφέρεται ούτε για ευρεία κατανάλωση, ούτε για εμπορευματοποίηση, ωστόσο, δεν είναι εύκολο σε όσους ασχολούνται με την ενημέρωση να αρκεστούν σε μια απλή αναφορά του γεγονότος...

Αυτός είναι ο λόγος που επανερχόμαστε στο τραγικό περιστατικό που συνέβη τα ξημερώματα της Δευτέρας (30/9) στον Διαβατό Ημαθίας, όπου δύο νεαρά αδέρφια, ο Γιάννης Τσαμουρίδης 24 ετών και η αδερφή του Αντωνία 20 ετών, βρήκαν τραγικό θάνατο, όταν η μηχανή που οδηγούσε ο Γιάννης εξετράπη της πορείας της και προσέκρουσε σε τοίχο, με αποτέλεσμα να βρουν ακαριαίο θάνατο.

Ένα τραγικό γεγονός, που τα λόγια να είναι ικανά να περιγράψουν τις πραγματικές διαστάσεις του πως αισθάνονται οι οικείοι των δύο παιδιών.

Έχουμε πολλές ευχηθεί, σε ανάλογα περιστατικά, να μην ξανακούσουμε τέτοια είδηση, αλλά... 

Ας έχουν "καλό παράδεισο" τα παιδιά και (θα επιμείνουμε να το ευχόμαστε) μακάρι να είναι τα τελευταία παιδιά που χάνονται τόσο άδικα.