Σε εξέλιξη το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο των ΚΗ Παυλείων

 Την Κυριακή 26 Ιουνίου το απόγευμα στον Χώρο Τεχνών του Δήμου Βεροίας πραγματοποιήθηκε η έναρξη των εργασιών του 28ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου των Παυλείων με θέμα: «Ο Απόστολος Παύλος και η διαχείριση των κρίσεων».

Το πρόγραμμα άρχισε με βυζαντινούς ύμνους που έψαλε χορός ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αθανασίου Νίκου. Στη συνέχεια ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Δημήτριος Μπακλαγής καλωσόρισε τους εκλεκτούς προσκεκλημένους και τους συνέδρους, και ακολούθησε η ανάγνωση του μηνύματος της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου από τον Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο, και των μηνυμάτων της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. κ. Θεοδώρου από τον Μητροπολίτη Μποτσουάνας κ. Γεννάδιο, της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου από τον Μητροπολίτη Ναζαρέτ κ. Κυριακό και της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ από τον Επίσκοπο Σιναΐας κ. Ιερώνυμο. Τα μηνύματα των άλλων Προκαθημένων θα αναγνωσθούν στις επόμενες συνεδρίες.

Χαιρετισμούς προς τους συνέδρους απηύθυναν ο Αντιπεριφερειάρχης  Ημαθίας κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης, ο Δήμαρχος Βεροίας κ. Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, ο πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του Α.Π.Θ. κ. Κωνσταντίνος Χρήστου, η αναπληρώτρια Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. κ. Ευαγγελία Αμοιρίδου και εκ μέρους της επιστημονικής επιτροπής των «Παυλείων» η αναπλ. Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του Α.Π.Θ. κ. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη.

Την έναρξη των εργασιών του 28ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου των Παυλείων κήρυξε ο  Μητροπολιτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Πρόεδρος της πρώτης συνεδρίας που ακολούθησε ήταν ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Χρυσόστομος Σταμούλης και εισηγητές ο Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Χαράλαμπος Ατματζίδης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: Ο Απόστολος Παύλος ως πρότυπο διαχειριστή κρίσεων στους κόλπους της πρωτοχριστιανικής κοινότητας» και η Προϊσταμένη του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης και Δρ Αρχαιολογίας κ. Αγαθονίκη Τσιλιπάκου, η οποία ανέπτυξε το θέμα: «Η αποτύπωση των κρίσεων στην τέχνη. Η τέχνη ως εργαλείο διαχείρισης κρίσεων. Παραδείγματα από τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο».

Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης συνεδρίας επιδόθηκε το Χρυσό Μετάλλιο των Παυλείων στον πρόεδρο του Συλλόγου Καππαδοκών Πλατέος «Ο Βαρασός» κ. Χρήστο Γεωργιάδη, για τις πολλές δράσεις του Συλλόγου και την άρτια διοργάνωση της εκδήλωσης «Εις μνήμην των Φαρασιωτών προσφύγων» στο πλαίσιο των ΚΗ Παυλείων και της επετείου των 100 ετών από τη Μικρασιατική καταστροφή.

Την έναρξη του 28ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου των Παυλείων τίμησαν με την παρουσία τους οι Μητροπολίτες Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, Μποτσουάνας κ. Γεννάδιος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), Ναζαρέτ κ. Κυριακός (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων), Νευροκοπίου κ. Σεραφείμ (Εκκλησία Βουλγαρίας) και Ζουγκντίντι και Τσαΐτσι κ. Γεράσιμος (Εκκλησία Γεωργίας), οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Σιναΐας κ. Ιερώνυμος (Εκκλησία Ρουμανίας) και Αμαθούντος κ. Νικόλαος (Εκκλησία Κύπρου) και ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα Αρχιμ. Ραφαήλ Γρίβας, καθώς και τοπικοί πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες, κληρικοί και ευσεβείς Βεροιείς.

 

Το 28ο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο θα συνεχιστεί τις επόμενες ημέρες σύμφωνα με το Πρόγραμμα.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κατά την κήρυξη της έναρξης των εργασιών του Συνεδρίου ανέφερε μεταξύ άλλων: 

«Σύ δέ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέ­σει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ» (2 Τιμ. 3.10).

Βαθύς γνώστης τῆς ρητορικῆς θεω­ρίας ἀλλά καί χαρισματικός ρήτορας ἀπό τή φύση του καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ὁ οὐρανοβάμων ἀπό­στολος Παῦλος μᾶς χαρίζει ἕνα ἐντυ­πω­σιακό ἀσύνδετο σχῆμα, γρά­φο­ντας πρός τόν μαθητή του ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο. 

Μέ τίς λέξεις αὐτές, τίς ὁποῖες ὁ μέγας ἀπόστολος δέν ἐπιλέγει τυ­χαῖα, ἐμπιστεύεται στόν νέο ἐπί­σκο­­πο μία πολύτιμη συνταγή μέ ἑπτά συστατικά, τά ὁποῖα θά μπο­ροῦσε νά διακρίνει κανείς σέ δύο ὁμάδες. 

Ἡ πρώτη περιλαμβάνει τρία καί ἡ δεύτερη τέσσερα στοι­χεῖα. Διδα­σκα­­λία, ἀγωγή καί πρόθεση ἀποτε­λοῦν τήν πρώτη ὁμάδα. Πίστη, μακρο­θυμία, ἀγάπη καί ὑπομονή τή δεύτερη.

Ποιά εἶναι ὅμως αὐτή ἡ συνταγή τήν ὁποία συστήνει ὁ πολύπειρος καί Χριστοκίνητος νοῦς τοῦ ἀπο­στόλου τῶν Ἐθνῶν στόν συνέκδη­μό του ἀπόστολο Τιμόθεο καί στήν ὁποία συνοψίζει ὅλη τήν κοινή τους πορεία;

Δέν εἶναι δύσκολο νά τό συμπε­ρά­νουμε. Εἶναι ἡ συνταγή τῆς διαχει­ρίσεως τῶν κρίσεων. Ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος περι­έ­δραμε ὅλη τήν οἰκουμένη γιά νά εὐαγγελισθεῖ τόν λόγο τοῦ Χρι­στοῦ, ἔχει ἰδία πεῖρα τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ κρίσεις εἶναι ἄρρηκτα συνυ­φα­σμένες μέ τή ζωή τῶν ἀνθρώ­πων καί μέ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι βέβαιος ὅτι καί ὁ ἀπόστολος Τιμόθεος θά κληθεῖ νά ἀντιμε­τω­πίσει κατά τή διακονία του ὡς ἐπί­σκοπος Ἐφέσου πολλές ἀνάλογες κρίσεις. Ὄχι ἴσως τόσο μεγάλες καί τόσο δύσκολες, ὅπως ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶχε «τήν μέριμναν πασῶν τῶν ἐκκλη­σιῶν» (2 Κορ. 11.28), ἀλλά κρίσεις τίς ὁποῖες θά πρέπει νά διαχειρι­σθεῖ ἀποτελεσματικά μόνος του.

Οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ἀλλά καί οἱ ἴδιες οἱ ἐπιστολές τοῦ ἀπο­στόλου Παύλου μᾶς δίδουν μία σαφῆ εἰκόνα τῶν κρίσεων τίς ὁποῖ­ες ἀντιμετώπισε ὁ ἀπόστολος, σχε­δόν ἀπό τή στιγμή κατά τήν ὁποία διαχειρίσθηκε μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ τήν πρώτη μεγάλη κρίση τῆς προσωπικῆς του ζωῆς, αὐτή πού τόν ὁδήγησε σέ μία ὁλική ἐπα­ναφορά τῆς ζωῆς καί τῆς πο­ρείας του, δηλαδή τή μεταστρο­φή του ἀπό διώκτη τοῦ Χριστοῦ σέ ἀπό­στολό του. 

Κρίση, τήν ὁποία κλήθηκε νά δια­χειρισθεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, προκύπτει ἀπό τήν ἐπιμονή τοῦ συνεργοῦ του ἀποστόλου Βαρ­νά­βα νά πάρουν ὡς συνοδό τους καί πάλι τόν ἀνηψιό του Μάρκο, ὁ ὁποῖος τούς εἶχε ἐγκα­­τα­λείψει στήν προηγούμενη περιο­δεία. 

Κρίση ἀποτελεῖ καί τό ζήτημα πού δημιουργεῖται μέ τούς ἐξ ἐθνικῶν χριστιανούς, γιά τούς ὁποίους ἀντι­­­­δροῦν οἱ ἐξ Ἰουδαίων κατη­γο­ρώντας τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπό­­στολο, ὁ ὁποῖος καλεῖται ἐπα­νει­λημμένα νά τό διαχειρισθεῖ, ὅπως φαί­νεται ἀπό τίς ἐπιστολές του πρός τούς Γαλάτες καί τούς Φιλιπ­πησίους.

Κρίση σημαντικότερη εἶναι καί ἡ διάσπαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κο­ρίν­θου, ὅταν ἄλλοι ὑποστηρί­ζουν ὅτι «ἐγώ μέν εἰμι Παύλου, ἐγώ δέ Ἀπολλῶ, ἐγώ δέ Κηφᾶ, ἐγώ δέ Χριστοῦ», στήν ὁποία ἀνα­φέρεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρώτη πρός Κοριν­θίους ἐπιστολή του, καθώς καί οἱ διαφωνίες γιά τά εἰδω­λόθυτα, ἕνα ζήτημα τό ὁποῖο ἀπασχολοῦσε ἔντονα τήν πρώτη Ἐκκλησία.

Ὁ μέγας ἀπόστολος δέν διστάζει νά ἀποκαλύπτει τήν ἀγωνία του γιά τά προβλήματα αὐτά πού ἀντιμετω­πίζει στή διακονία του, καί δέν εἶναι λίγες οἱ φορές κατά τίς ὁποῖες γράφει στά πνευματικά του τέκνα: «Ἐλθόν­των ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ἔσχηκεν ἄνε­σιν ἡ σάρξ ἡμῶν ἀλλ᾽ ἐν παντί θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι» (2 Κορ. 7.5).

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται ὅμως καί σέ μελλοντικές κρίσεις ἀπευθυνόμενος πρός τούς πρεσβυ­τέρους τῆς Ἀσίας, ὅταν προλέγει τούς ψευδοπροφῆτες καί τούς βα­ρεῖς λύκους, οἱ ὁποῖοι ἐπρόκειτο νά τα­λαι­πωρήσουν τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ὅταν ὁμι­λεῖ γιά σκάν­δαλα καί διχοστα­σίες, παρα­καλώντας τούς πιστούς νά τίς ἀπο­φεύγουν, ὥστε νά μήν ὁδηγεῖ­ται σέ διασπάσεις τό Σῶμα τοῦ Χρι­στοῦ.

Πῶς ὅμως διαχειρίζεται ὁ ἀπόστο­λος Παῦλος ὅλες αὐτές τίς κρίσεις; 

Ἄς ἐπιστρέψουμε στά συστατικά τῆς συνταγῆς, μέ τήν ὁποία ἀρχί­σαμε. Διδασκαλία, ἀγωγή, πρόθε­ση, εἶναι τά τρία πρῶτα. Προσπαθεῖ ὁ μέγας ἀπόστολος μέ τή διδασκα­λία καί τό κήρυγμά του νά διαμορ­φώσει μέ τέτοιον τρόπο τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά μήν παρα­σύρονται καί γίνονται αἰτία ἤ μέ­ρος τῶν κρίσεων. 

Ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἐριστικός, διδάσκει ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπό­στο­λος, καί ὅποιος δέν εἶναι ἐριστι­κός αὐτός εἶναι ἀπίθα­νο νά προκα­λέσει κάποια κρίση.

Καί ὅταν ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ δέν ἔχει δώσει ἀκόμη τά ἐπιθυμητά ἀποτελέσματα, ὅταν δέν ἔχει ἀκόμη μορφωθεῖ ὁ Χρι­στός στίς ψυχές τῶν πνευματικῶν του τέκνων, ὥστε νά φέρονται ἀνάλογα, τότε τί; 

Τότε χρησιμο­ποιεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος τό δεύτερο συστατικό, τήν ἀγωγή. Γράφει, συμβουλεύει στο­χευ­μ­ένα, ὑπενθυμίζει τό δικό του παρά­δειγμα καί, ἄν χρειασθεῖ, ὁμιλεῖ ἔντονα καί ἐπιπλήττει, ὅπως κάνει γράφοντας πρός τούς Γαλάτες: «ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ἐβάσκανε ὑμᾶς τῇ ἀληθείᾳ μή πείθεσθε;» (Γαλ. 3.1).

Συγχρόνως ὅμως τονίζει καί τήν ἀγαθή πρόθεσή του ἔναντι αὐτῶν πού προκαλοῦν τήν κρίση, ὅπως ὅταν γράφει καί πάλι πρός τούς χρι­στιανούς τῆς Γαλατίας: «τεκνία μου, οὕς πάλιν ὠδίνω ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστός ἐν ὑμῖν» (Γαλ. 4.19). 

Τά τρία αὐτά στοιχεῖα εἶναι γιά τόν ἀπόστολο Παῦλο ἀποτρεπτικά τῶν κρίσεων. Μέ αὐτά φροντίζει, ὥστε νά μήν φθάνουν οἱ ἄνθρωποι στό σημεῖο νά προκαλοῦν κρίσεις. Ὅμως αὐτό δέν εἶναι πάντοτε ἐφι­κτό. Ὄχι γιατί δέν ἀρκοῦν τά στοι­χεῖα τά ὁποῖα χρησιμοποιεῖ ὁ ἀπό­στολος, ἀλλά γιατί εἴτε οἱ ἄνθρω­ποι, ἀκόμη καί τά πνευματικά του τέκνα, δέν κατόρθωσαν νά ὑπερ­βοῦν τίς ἀδυναμίες πού προκαλοῦν τίς κρίσεις, εἴτε γιατί οἱ κρίσεις προκαλοῦνται ἀπό ἐξωτερικούς παράγοντες.

Αὐτές τίς περιπτώσεις τῶν κρί­σεων ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστο­λος Παῦλος τίς διαχειρίζεται μέ τά στοιχεῖα πού ἀκολουθοῦν. Τίς δια­χειρίζεται μέ τήν πίστη, τή μακρο­θυμία, τήν ἀγάπη καί τήν ὑπομονή. Ἡ πίστη ἀποτελεῖ, ἄλλωστε, γιά τόν μέγιστο ἀπόστολο, ὅπως καί ἡ ἀγά­πη, «θώρακα» προστατευτικό καί ἀπο­τρεπτικό κάθε κακοῦ, ἐνῶ ἡ μα­κροθυμία καί ἡ ὑπομονή, οἱ ὁποῖ­ες πρέπει νά χαρακτηρίζουν κά­­­θε πι­στό, ὅπως σημειώνει στήν ἐπι­στο­λή του πρός τούς Κολοσσαεῖς (Κολ. 3.12), τόν βοηθοῦν νά ἀντι­με­­τωπί­ζει ὅλες τίς περίπλοκες κατα­­στά­σεις καί κρίσεις πού συναντᾶ, καί τόν ὁδηγοῦν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν καταλ­λαγή καί στήν ἐπιτυχῆ διαχεί­ριση τῆς κρί­σεως. 

Καί ὅταν ὁ ἴδιος δέν μπορεῖ νά διαχειρισθεῖ τήν κρίση, τότε τήν ἐμπιστεύεται στόν Θεό. «Καί τά νῦν παρα­τίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ, τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι» (Πραξ. 20.32).

Μέ αὐτή τήν ἐμπιστοσύνη πρός τόν Θεό ὑπομένει καί τίς συνέ­πειες κάποιων κρίσεων πού ἀντι­με­τω­πίζει ὁ ἴδιος καί καταλήγουν σέ διωγ­μούς, δοκιμασίες, φυλακίσεις καί κάθε εἴδους κακώσεις, τίς ὁποῖες δέν διστάζει πολλές φορές νά ἀπαριθμήσει καί στίς ἐπιστολές του, ὅπως κάνει καί στή συνέχεια τοῦ ἀποσπάσματος πού προανέ­φερα, πρός τόν ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμό­θεο.

Τόν τρόπο διαχειρίσεως τῶν ποι­κί­λων κρίσεων, τόν ὁποῖο μᾶς ὑπο­δεικνύει ὁ οὐρανοβάμων ἀπό­στο­λος Παῦλος, θά ἔχουμε τήν εὐκαι­ρία νά παρακολουθήσουμε κατά τή διάρκεια τοῦ Συνεδρίου μας διε­ξο­δικά, μέσα ἀπό τίς εἰσηγήσεις τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν μας, οἱ ὁποῖοι καί φέτος τιμοῦν μέ τή συμμετοχή τους τό ΚΗ´ Συνέδριο τῶν Παυ­λείων, τό ὁποῖο ἔχει ὡς θέμα: «Ὁ ἀπόστολος Παῦλος καί ἡ διαχεί­ριση τῶν κρίσεων», καθώς τά ΚΗ´ Παύλεια ἔχουν ὡς γενικό θέμα «Ἐκκλησία καί διαχείριση κρί­σεων». 

Ἡ ἰδέα γιά τήν ἐπιλογή αὐτοῦ τοῦ θέματος συνδέεται ἀφενός μέ τίς σοβαρές κρίσεις τίς ὁποῖες ζήσαμε τά τελευταῖα χρόνια, ἀλλά καί μέ τήν ἀφιέρωση τῶν φετινῶν ΚΗ´ Παυλείων στήν ἐπέτειο τῶν 100 ἐτῶν ἀπό τή Μικρασιατική κατα­στροφή, μιᾶς μεγάλης κρίσεως γιά ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό.

Μετά ἀπό τίς ἰδιαίτερες καί δύ­σκο­­λες συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες πραγματοποιήθηκε τά δύο προη­γού­­μενα χρόνια τό Συνέδριο τῶν Παυλείων εἴμεθα εὐγνώμονες στόν Θεό καί στόν ἱδρυτή τῆς τοπι­κῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκο­ρυ­φαῖο ἀπόστολο Παῦλο, γιατί φέτος ἔχουμε τήν ἄνεση νά σᾶς ὑποδε­χό­μεθα ὅλους στόν φιλόξενο «Χῶ­ρο Τεχνῶν» τοῦ Δήμου Βεροίας, στήν Ἐναρκτήρια συνεδρίαση τοῦ ΚΗ´ Διε­θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνε­δρίου.

Εἴμεθα βαθύτατα εὐγνώμονες πρός τήν Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιό­τητα, τόν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, καί πρός τούς Μακαριωτάτους προκαθημένους τῶν πρεσβυγενῶν πατριαρχείων καί τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν γιά τήν τιμητική καί εὐλογητική ἀποστολή τῶν ἐκπροσώπων καί τῶν μηνυ­μά­των τους.

Εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας τίς ἀρχές τῆς πόλεως καί τῆς περιοχῆς μας, πολιτικές καί στρατιωτικές, γιατί καί φέτος συμμετέχουν στά Παύλεια, ὥστε νά τιμήσουμε ὅλοι μαζί τόν οὐρανοβάμονα καί μέγι­στο ἀπόστολο Παῦλο. 

Εὐχαριστίες ὀφείλω ἀκόμη, ὅπως πάντα, στά ἐλλογιμώτατα μέλη τῆς Ἐπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς, τά μέ­λη τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς, τούς εἰσηγητές καί τούς συνέ­δρους, τόν εὐσεβῆ κλῆρο, τίς μονα­στικές Ἀδελφότητες καί τόν πιστό λαό τῆς Ἠμαθίας, πού γιά μία ἀκό­μη φορά ἐκφράζουν μέ τήν παρου­σία τους τόν σεβασμό καί τήν εὐ­γνω­μο­σύνη τους πρός τόν ἅγιο ἔνδοξο ἀπόστολο Παῦλο, τόν διδάσκαλο τῶν Βεροι­έων.

Τίς δικές του πρεσβεῖες καί τή δική του χάρη ἐπικαλούμεθα τα­πει­­νά κηρύσσοντας τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τοῦ ΚΗ´ Ἐπιστη­μο­νι­κοῦ Συνεδρίου μας, ὥστε καί νά τόν τιμήσουμε ἐπαξίως, ἀλλά καί νά ὠφεληθοῦμε γιά μία ἀκόμη φορά ἀπό τόν δικό του θεόπνευστο λόγο.

Πηγή : inveria.gr